Μορατόριουμ για την Αθήνα

Η μεταβατική Κυβέρνηση που ανέλαβε τα ηνία της χώρας για το ερχόμενο τρίμηνο, έχει συγκεκριμένη αποστολή. Δεσμεύεται, εν τη γενέσει της, να ανακτήσει τη χαμένη αξιοπιστία της χώρας, έναντι των δανειστών και ευρύτερα έναντι της Ευρώπης, να προχωρήσει στην υπογραφή της συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου και να δρομολογήσει την...

εκταμίευση της 6ης δόσης. 

Με άλλα λόγια, αναλαμβάνει να φέρει σε πέρας, την αποκατάσταση της πολιτικής σταθερότητας και της οικονομικής ασφάλειας- αυτά δηλαδή, που η προηγούμενη Κυβέρνηση έτσι απλά, μια ωραία πρωία, αποφάσισε να διακυβεύσει, αναζητώντας στην φαεινή έμπνευση του δημοψηφίσματος, τη χαμένη της νομιμοποίηση. Το έργο και η αποστολή της νέας αυτής Κυβέρνησης, είναι σίγουρα μεγάλου βαθμού δυσκολίας. Ακόμα πιο σύνθετα, καθιστά τα πράγματα το γεγονός, ότι έχει προδιαγεγραμμένο, σύντομο χρόνο ζωής. 

Αυτό όμως, δε σημαίνει ότι θα πρέπει να μπουν σε δεύτερη μοίρα όσες πολιτικές δεν αφορούν άμεσα τα δημοσιονομικά. Η ομαλή ροή των δανειακών δόσεων, ο εξορθολογισμός στον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας του Δημοσίου και η βελτίωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού είναι σοβαρότατα ζητήματα, όμως δεν θα πρέπει να συνεχιστεί το τεράστιο λάθος που έκανε η προηγούμενη Κυβέρνηση.  Δεν θα πρέπει βγούν από την ατζέντα άλλα σοβαρά ζητήματα. Δεν θα πρέπει ‘να βλέπουμε το δάσος και να χάνουμε το δέντρο’. Όπου δέντρο, στην προκειμένη περίπτωση, είναι η Αθήνα και τα εξαιρετικά κρίσιμα προβλήματα που καθιστούν αδύνατη την ομαλή τουριστική και εμπορική της ζωή. Δε μπορεί η σημερινή Κυβέρνηση να δεσμεύεται, ότι θα ενεργήσει για την έξοδο της χώρας από την κρίση, και την ίδια στιγμή να αφήνει να βυθίζεται η πρωτεύουσα στη δική της σφοδρή κρίση. Εκείνη που δημιουργούν οι αδιάκοπες διαδηλώσεις, τα βίαια επεισόδια, οι ξαφνικές απεργίες και παρακωλύσεις των συγκοινωνιών, και οι καταλήψεις δημόσιων χώρων με το έτσι θέλω. Αυτό το παράδοξο συνέβαινε ως τώρα. Είχαμε μια Κυβέρνηση που υποσχόταν μεγαλόστομα να σώσει τη χώρα και να δημιουργήσει ευκαιρίες ανάπτυξης, ενώ η ίδια η πρωτεύουσα, αφηνόταν να καταρρέει από κάθε άποψη, έχανε την αναπτυξιακή δυναμική της και παραδιδόταν σε μια πρωτόγνωρη παρακμή.

Οι ζημιές από αυτή την εγκληματική αμέλεια, είναι τεράστιες. Τα κατεβασμένα ρολά εν ώρα λειτουργίας καταστημάτων από το φόβο των καταστροφών και η ελάχιστη κίνηση εξαιτίας της δυσκολίας πρόσβασης στους εμπορικούς δρόμους είναι πλέον καθημερινές καταστάσεις για τους εμπόρους της Αθήνας. Παρόμοια είναι τα πράγματα για τους ξενοδόχους. Δεν φτάνουν τα άλλα άλυτα εδώ και χρόνια προβλήματα της εγκληματικότητας στο ιστορικό κέντρο, που αποτέλεσαν εξάλλου αιτία αλλεπάλληλων λουκέτων στο προηγούμενο διάστημα, ήρθε να προστεθεί σε αυτά και το πρόβλημα των διαδηλώσεων. Είναι γνωστή η κατάσταση στο Σύνταγμα και στα πέριξ της Πλατείας. Τουρισμός και πετροπόλεμος, βία και δακρυγόνα δεν πάνε μαζί. Το αποτέλεσμα είναι τεράστιες ζημιές στα έσοδα και κατακόρυφη πτώση στις πληρότητες, σε ξενοδοχεία που σημειώνω, λόγω της προνομιακής θέσης και της υψηλής ποιότητάς τους, είχαν σταθερά υψηλή κίνηση όλο το χρόνο. 

Περιγράφω μια δραματική κατάσταση που θα πρέπει να αλλάξει. Η προτεραιότητα που θα πρέπει να δώσει η μεταβατική Κυβέρνηση στα προβλήματα δημόσιας τάξης και τήρησης του νόμιμου δικαιώματος των πολιτών στην ελεύθερη κυκλοφορία και στην ομαλή διεξαγωγή της οικονομικής και κοινωνικής ζωής, είναι το ένα σημαντικό βήμα που πρέπει να γίνει. Το δεύτερο, είναι η συνεννόηση όλων μας, ώστε να προστατευθούν οι κάτοικοι, οι έμποροι και οι επιχειρηματίες του τουρισμού. Τα ακραία προβλήματα, απαιτούν κοινές, δραστικές λύσεις. Απαιτούν να δημιουργηθεί ένα ενιαίο μέτωπο για την προστασία της Αθήνας.  

Στο πλαίσιο αυτό, έχω προτείνει τη σύναψη Μορατόριουμ, διάρκειας καταρχήν 7 εβδομάδων, με σκοπό τον εξορθολογισμό των διαδηλώσεων, που παραλύουν τον τουρισμό και εμποδίζουν τη λειτουργία των καταστημάτων. Το διάστημα που έπεται, έως τα Χριστούγεννα, είναι κρίσιμο για όλους. Και για τους εμπόρους, που φοβούνται μεγαλύτερες απώλειες στο τζίρο τους εξαιτίας της ύφεσης, και για τους ξενοδόχους. Ένα τέτοιο ‘συμβόλαιο κοινής δράσης’, μεταξύ της Κυβέρνησης, Δήμου Αθηναίων, Εμπορικού Συλλόγου Αθήνας, ΣΕΤΕ και των ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ, μπορεί να λειτουργήσει καταπραϋντικά και αποτελεσματικά. 

Δεν σημαίνει αυτό, απαγόρευση ή στέρηση του αυτονόητου δικαιώματος των πολιτών στη διαμαρτυρία. Σημαίνει να συμβάλουμε όλοι, ώστε να επιστρέψουν στην αγορά, και στο λιανικό εμπόριο, και στον τουρισμό, συνθήκες ‘αιχμής’, σαν αυτές που ίσχυαν μέχρι να αρχίσει η περιπέτεια των διαδηλώσων. Σημαίνει να βρούμε έναν ελάχιστο κοινό τόπο, για να αποκτήσουν ζωή οι δρόμοι της Αθήνας και να δώσουμε κίνητρο στους κατοίκους και τους επισκέπτες της, να βγούν στην αγορά. Σημαίνει να κάνουμε από κοινού, τα αυτονόητα, για μια πόλη που εδώ και δύο χρόνια μετράει μόνο ρήγματα στην εικόνα και ζημιές στα έσοδά της. 

Η προηγούμενη Κυβέρνηση δεν είχε αντιληφθεί αυτά τα αυτονόητα. Εμείς λέμε, δεν μπορεί να υπάρξει ελληνικός τουρισμός χωρίς την Αθήνα. ‘Οπως λέμε και ότι δε μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη και ευημερία στην πόλη, χωρίς κραταιό εμπόριο. Οι συνθήκες επιβάλλουν δράσεις τώρα. Να μη χαθεί άλλος χρόνος. Ο εμπορικός και τουριστικός κόσμος της πόλης πρέπει να ανασάνουν. Η Αθήνα, και τα προβλήματά της, πρέπει να μπουν στην ατζέντα πάραυτα. Ήταν και πρέπει να ξαναγίνει, χωρίς να υπερκαλύπτεται από άλλα ζητήματα, είναι ‘πρωτεύουσα’ προτεραιότητα. 

Είναι καιρός να το καταλάβουν, όσοι μέχρι σήμερα αποκρούουν κάθε πρότασή μας για συλλογικές δράσεις. Ας καταλάβουν ότι δεν είναι ώρα να σκέφτονται το πολιτικό τους κόστος. Ότι δε φτάνει να μιλούν για αυτονόητα, πρέπει και να τα πράττουν. Και ας δουν επιτέλους, ότι δεδομένης της κοινωνικής πόλωσης που δημιουργούν τα τεράστια προβλήματα των πολιτών, μόνο μια ευρύτερη συμμαχία μπορεί να εγγυηθεί επιστροφή στην ομαλότητα. 

 

 

(Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΕΣΤΙΑ)