Ανάγκη Επαναφοράς

Περπατώ αρκετά την Αθήνα τον τελευταίο καιρό στην εποχή της κρίσης, παρατηρώ πρόσωπα σκεπτικά, θλιμμένα, εγκλωβισμένα στην κρίση, αυτήν την κρίση της «μεγάλης προβολής»  που την κοστολογούμε με νομίσματα της σύγχρονης εποχής για ακριβή.

Πολλές φορές όταν περνάω έξω... από μισογκρεμισμένα κτίσματα του προηγούμενου αιώνα που δεν πρόλαβαν να διατηρηθούν με τον επιδοτούμενο πολιτισμό, στρίβω το μάτι στις χαραμάδες μήπως και νιώσω μέσα στα εναπομείναντα ερείπια τις αγωνίες των προηγούμενων γενεών, να εμπνευστώ από τις επαναστάσεις τις θεωρίες που έθρεψαν και θέριεψαν. Εικόνες και σκηνές του παρελθόντος μ’  άρπαξαν και με περιδινούν στα μονοπάτια και τις πτυχές τους. Τι πτυχές αυτές θέλω να ανακαλύψω και να αφήσω πίσω την μιζέρια για τους δυστυχείς που σε καμία εποχή δεν κατάφεραν να μεγαλουργήσουν…γιατί μέσα στα χαλάσματα της Αθήνας του παρελθόντος βρήκα και ανακάλυψα κάστρα και αθάνατα μνημεία ποτισμένα με αίμα, πόνο και αγωνία….