Αντιλαμβανόμαστε τη δύσκολη δημοσιονομική κατάσταση και την αδήριτη ανάγκη για περιστολή των δαπανών του δημοσίου, όμως, εκτιμούμε ότι αν εφαρμοστεί το Αρ.16 του προσχεδίου του Νόμου (Πολυνομοσχέδιο) με τις σχετικές ρυθμίσεις για το Υπ. Ανάπτυξης, που πρόκειται να...
ψηφιστεί στο Ελ. Κοινοβούλιο, θα έχει διαπραχθεί ένα μέγα λάθος σε βάρος χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων που χαρακτηρίζονται από δυναμική και εξωστρέφεια. Και αναφερόμαστε στην αυτοτελή λύση, όπως προβλέπεται, των ΔΕΚΟ: ΕΛΚΑ Α.Ε. (Ελληνικό Κέντρο Αργυροχρυσοχοΐας) & ΕΛΚΕΑ Α.Ε. (Ελληνικό Κέντρο Αργιλόμαζας).
Πιο συγκεκριμένα και οι δύο Οργανισμοί είναι κερδοφόροι (μεσοσταθμικά 60.000 ευρώ το χρόνο και μάλιστα σύμφωνα με τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα) με θετικούς τους τρείς τελευταίους ισολογισμούς χρήσης. Δεν χρηματοδοτούνται από τον τακτικό προϋπολογισμό ενώ τον τελευταίο ενάμισι έτος λειτουργούν κανονικά (με περιστολή δαπανών κατά 38%) χωρίς να έχουν λάβει καμία επιχορήγηση από το κράτος! Δηλαδή φαίνεται καθαρά ότι μπορούν να λειτουργήσουν από μόνοι τους, εντελώς αυτόνομα, με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, προς όφελος των κλάδων της κεραμικής και της αργυροχρυσοχοΐας που συμμετέχουν στο μετοχικό κεφάλαιο των εταιριών αντιστοίχως, με κύριο μέτοχο τον ΕΟΜΜΕΧ.
Τα έσοδά τους προέρχονται: α) στο ΕΛΚΕΑ, από το εργοστάσιο παραγωγής πηλού που προμηθεύει διάφορους τύπους πηλού, τους κεραμιστές σε όλη την Ελλάδα ενώ τελευταία κινείται δυναμικά και στο χώρο των εξαγωγών (Αλβανία, Βουλγαρία κλπ) καθώς και σε ΟΤΑ (εργαστήρια κεραμικής) αλλά και από ανταγωνιστικά ευρωπαϊκά προγράμματα και β) στο ΕΛΚΑ από τη διοργάνωση της έκθεσης «ΧΡΥΣΟΣ – ΑΣΗΜΙ» τα τελευταία 21 χρόνια, της μεγαλύτερης έκθεσης της ελληνικής αργυροχρυσοχοΐας, με τις χαμηλότερες τιμές στην αγορά και με τζίρο που κυμαίνεται από 600.000 έως 1.000.000 ευρώ, από το εργαστήριο ποιοτικού ελέγχου, με μη καταστροφικές μεθόδους, αντικειμένων πολύτιμων μετάλλων, χρυσών λιρών & ράβδων χρυσού (εργαστήριο «αναφοράς» στο χώρο) καθώς και από ανταγωνιστικά ευρωπαϊκά προγράμματα. Τέλος και τα δύο Κέντρα δεν πληρώνουν ενοίκιο καθώς διαθέτουν ιδιόκτητα κτίρια. Σας αναφέρουμε επίσης ότι τα δύο Κεντρα έχουν κοινά Διοικητικά Συμβούλια.
Παράλληλα τα Κέντρα αντιπροσωπεύουν και εξυπηρετούν τους τελευταίους εναπομείναντες παραδοσιακούς βιοτεχνικούς κλάδους της χώρας μας. Κλάδους αναπτυξιακά δυναμικούς και «εξωστρεφείς» με μακραίωνη παράδοση (8.000 χρόνια ιστορίας για την ελληνική κεραμική και αντίστοιχα 5000 για το κόσμημα) που από μόνοι τους είναι αναγνωρίσιμοι έχοντας «κατοχυρώσει» ένα διεθνές brand name και ιδιαίτερα σε αγορές – στόχους για τις ελληνικές εξαγωγές όπως είναι η Κίνα, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ή ακόμη και οι ΗΠΑ. Επιπλέον είναι συναλλαγματοφόροι και άρρηκτα συνδεδεμένοι με το ολοκληρωμένο τουριστικό προϊόν της πατρίδας μας (το 60% των πωλήσεων και των δύο κλάδων γίνεται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες σε τουριστικούς προορισμούς της πατρίδας μας). Οι κεραμιστές περιλαμβάνουν πάνω από 10.000 εργαζόμενους σε βιοτεχνίες και καταστήματα πώλησης και οι αργυροχρυσοχόοι 2.300 βιοτέχνες, 7.000 κοσμηματοπώλες και ωρολογοπώλες με πάνω από 25.000 εργαζόμενους που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με τον κλάδο.
Απεναντίας, αν κλείσει το ΕΛΚΕΑ όλοι αγγειοπλάστες της Ελλάδας αλλά και οι Δήμοι, θα αναγκαστούν να κάνουν εισαγωγή πηλού αγοράζοντας την πρώτη ύλη σε τιμή 10πλάσια από αυτή που πουλάμε σήμερα (Το εργοστάσιο του ΕΛΚΕΑ διατηρεί σταθερές τις τιμές του τα τελευταία 10 χρόνια και μάλιστα έχοντας το μονοπώλιο σε αρκετά είδη πηλού). Παράλληλα αν κλείσει το ΕΛΚΑ οι αργυροχρυσοχόοι θα αναγκαστούν να δώσουν την ετήσια έκθεσή τους και να κάνουν αρκετές αναλύσεις τους σε ιδιώτες με ιδιαίτερα υψηλό κόστος ενώ και οι δύο κλάδοι θα στερηθούν των υψηλών προδιαγραφών υπηρεσιών των εργαστηρίων των Κέντρων καθώς και της εξειδικευμένης τεχνογνωσίας του προσωπικού τους. Και ειδικά για το ΕΛΚΑ, που ήδη έχει ξεκινήσει συνεργασία τόσο με τη Γ.Γ. Καταναλωτή όσο και το ΣΔΟΕ (Δνση Προγραμματισμού Ελέγχων) για τον έλεγχο των ανταλλακτηρίων (ενεχυροδανειστηρίων) χρυσού, συμβάλλοντας τόσο στην προστασία του Έλληνα καταναλωτή όσο και στην αύξηση των εσόδων εμμέσως για το κράτος. Αν κλείσει τώρα, ποιά άλλη ελληνική υπηρεσία θα μπορεί εξειδικευμένα και υπεύθυνα να προστατέψει τους αδαείς πολίτες που εν ώρα κρίσης πουλάνε όσο - όσο τα κοσμήματά τους, παραπέμποντας σε κοινωνικά «συμπτώματα» Αργεντινής πριν από 10 χρόνια; Άραγε θα αφήσουμε όλο τον ελληνικό χρυσό να πάει σε χώρες του εξωτερικού και μάλιστα υπό συνθήκες «μαύρου» εμπορίου; Αντιλαμβάνεστε ότι ακόμη κι αν δεν είχαμε ένα τέτοιο οργανισμό, τώρα εν μέσω οικονομικής κρίσης, θα έπρεπε να τον δημιουργήσουμε και να τον θωρακίσουμε περαιτέρω!
Λαμβάνοντας υπόψη σας τα παραπάνω, αντιλαμβάνεστε ότι αν κλείσουν τα δύο Κέντρα δεν θα υπάρξει κανένα δημοσιονομικό όφελος εκτός από επικοινωνιακό και εφήμερο όφελος ως προς την Τρόικα. Βέβαια, γνωρίζουμε ότι σε συνθήκες «πολέμου», όπως αυτές που ζει σήμερα η πατρίδα μας, υπάρχουν και οι παράπλευρες απώλειες… και πολλές φορές το αυτονόητο ίσως να μην διαφαίνεται δια γυμνού οφθαλμού…
Η πρότασή, που ήδη έχει υποβληθεί ως προς το Υπουργείο Ανάπτυξης, είναι οι Οργανισμοί αυτοί να συγχωνευτούν, να βγουν από το καθεστώς των ΔΕΚΟ (βλ. σχετικό συνημ/νο), το μετοχικό κεφάλαιο του ΕΟΜΜΕΧ να μεταβιβαστεί στο Υπ. Οικονομικών (όπως προβλέπεται εξάλλου σε παρακάτω άρθρο του παρόντος προσχεδίου), το ενιαίο Κέντρο να λειτουργεί απλά ως Ανώνυμος Εταιρία ή Ινστιτούτο αλλά υπό την Εποπτεία της Γ. Γ. Βιομηχανίας ή αλλιώς της Γ. Γ. Πολιτισμού. Και η κρατική εποπτεία χρειάζεται για την ενίσχυση της αντικειμενικότητας και της αδιαβλητότητας του Κέντρου καθώς επιπλέον προτείνεται το ενιαίο αυτό Κέντρο να μπορεί να πιστοποιεί ποιοτικά (με απλή Νομοθετική ρύθμιση) α) κοσμήματα που εισάγονται από χώρες εκτός Ε.Ε. (πάγιο αίτημα των χρυσοχόων) αμφιβόλου ποιότητας αλλά και τα ανταλλακτήρια που ξεφυτρώνουν σε κάθε γειτονιά και σε κάθε πόλη πια, ως μανιτάρια προκειμένου να ελεγχθεί το φαινόμενο, β) ελληνικά κεραμικά, δίνοντας καρτελάκια ελληνικής γνησιότητας (made in Greece) στους Έλληνες κεραμιστές και φέρνοντας έσοδα για το κράτος (συνάλλαγμα – εξαγωγές) και γ) και να ελέγχει εισαγόμενα κεραμικά (προστατεύοντας τον έλληνα καταναλωτή αλλά τον έλληνα αγγειοπλάστη από τον αθέμιτο ανταγωνισμό) κυρίως χρηστικών, από χώρες εκτός Ε.Ε., με περιεκτικότητα σε τοξικά – βαρέα μέταλλα, που έχουν κατακλύσει πολυκαταστήματα τύπου Praktiker & Jambo. Για τους παραπάνω λόγους, ήδη, έχουμε υπογράψει πρωτόκολλο συνεργασίας τόσο με την Πρυτανεία του ΕΜΠ όσο και με τον ΕΛΟΤ.
Συνεκτιμώντας ότι στην κρίση χρειάζονται θυσίες αλλά και ορθή στρατηγική, ευελπιστούμε να μην αφήσετε τα «χλωρά» να καούν μαζί με τα «ξερά».
ψηφιστεί στο Ελ. Κοινοβούλιο, θα έχει διαπραχθεί ένα μέγα λάθος σε βάρος χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων που χαρακτηρίζονται από δυναμική και εξωστρέφεια. Και αναφερόμαστε στην αυτοτελή λύση, όπως προβλέπεται, των ΔΕΚΟ: ΕΛΚΑ Α.Ε. (Ελληνικό Κέντρο Αργυροχρυσοχοΐας) & ΕΛΚΕΑ Α.Ε. (Ελληνικό Κέντρο Αργιλόμαζας).
Πιο συγκεκριμένα και οι δύο Οργανισμοί είναι κερδοφόροι (μεσοσταθμικά 60.000 ευρώ το χρόνο και μάλιστα σύμφωνα με τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα) με θετικούς τους τρείς τελευταίους ισολογισμούς χρήσης. Δεν χρηματοδοτούνται από τον τακτικό προϋπολογισμό ενώ τον τελευταίο ενάμισι έτος λειτουργούν κανονικά (με περιστολή δαπανών κατά 38%) χωρίς να έχουν λάβει καμία επιχορήγηση από το κράτος! Δηλαδή φαίνεται καθαρά ότι μπορούν να λειτουργήσουν από μόνοι τους, εντελώς αυτόνομα, με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, προς όφελος των κλάδων της κεραμικής και της αργυροχρυσοχοΐας που συμμετέχουν στο μετοχικό κεφάλαιο των εταιριών αντιστοίχως, με κύριο μέτοχο τον ΕΟΜΜΕΧ.
Τα έσοδά τους προέρχονται: α) στο ΕΛΚΕΑ, από το εργοστάσιο παραγωγής πηλού που προμηθεύει διάφορους τύπους πηλού, τους κεραμιστές σε όλη την Ελλάδα ενώ τελευταία κινείται δυναμικά και στο χώρο των εξαγωγών (Αλβανία, Βουλγαρία κλπ) καθώς και σε ΟΤΑ (εργαστήρια κεραμικής) αλλά και από ανταγωνιστικά ευρωπαϊκά προγράμματα και β) στο ΕΛΚΑ από τη διοργάνωση της έκθεσης «ΧΡΥΣΟΣ – ΑΣΗΜΙ» τα τελευταία 21 χρόνια, της μεγαλύτερης έκθεσης της ελληνικής αργυροχρυσοχοΐας, με τις χαμηλότερες τιμές στην αγορά και με τζίρο που κυμαίνεται από 600.000 έως 1.000.000 ευρώ, από το εργαστήριο ποιοτικού ελέγχου, με μη καταστροφικές μεθόδους, αντικειμένων πολύτιμων μετάλλων, χρυσών λιρών & ράβδων χρυσού (εργαστήριο «αναφοράς» στο χώρο) καθώς και από ανταγωνιστικά ευρωπαϊκά προγράμματα. Τέλος και τα δύο Κέντρα δεν πληρώνουν ενοίκιο καθώς διαθέτουν ιδιόκτητα κτίρια. Σας αναφέρουμε επίσης ότι τα δύο Κεντρα έχουν κοινά Διοικητικά Συμβούλια.
Παράλληλα τα Κέντρα αντιπροσωπεύουν και εξυπηρετούν τους τελευταίους εναπομείναντες παραδοσιακούς βιοτεχνικούς κλάδους της χώρας μας. Κλάδους αναπτυξιακά δυναμικούς και «εξωστρεφείς» με μακραίωνη παράδοση (8.000 χρόνια ιστορίας για την ελληνική κεραμική και αντίστοιχα 5000 για το κόσμημα) που από μόνοι τους είναι αναγνωρίσιμοι έχοντας «κατοχυρώσει» ένα διεθνές brand name και ιδιαίτερα σε αγορές – στόχους για τις ελληνικές εξαγωγές όπως είναι η Κίνα, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ή ακόμη και οι ΗΠΑ. Επιπλέον είναι συναλλαγματοφόροι και άρρηκτα συνδεδεμένοι με το ολοκληρωμένο τουριστικό προϊόν της πατρίδας μας (το 60% των πωλήσεων και των δύο κλάδων γίνεται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες σε τουριστικούς προορισμούς της πατρίδας μας). Οι κεραμιστές περιλαμβάνουν πάνω από 10.000 εργαζόμενους σε βιοτεχνίες και καταστήματα πώλησης και οι αργυροχρυσοχόοι 2.300 βιοτέχνες, 7.000 κοσμηματοπώλες και ωρολογοπώλες με πάνω από 25.000 εργαζόμενους που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με τον κλάδο.
Απεναντίας, αν κλείσει το ΕΛΚΕΑ όλοι αγγειοπλάστες της Ελλάδας αλλά και οι Δήμοι, θα αναγκαστούν να κάνουν εισαγωγή πηλού αγοράζοντας την πρώτη ύλη σε τιμή 10πλάσια από αυτή που πουλάμε σήμερα (Το εργοστάσιο του ΕΛΚΕΑ διατηρεί σταθερές τις τιμές του τα τελευταία 10 χρόνια και μάλιστα έχοντας το μονοπώλιο σε αρκετά είδη πηλού). Παράλληλα αν κλείσει το ΕΛΚΑ οι αργυροχρυσοχόοι θα αναγκαστούν να δώσουν την ετήσια έκθεσή τους και να κάνουν αρκετές αναλύσεις τους σε ιδιώτες με ιδιαίτερα υψηλό κόστος ενώ και οι δύο κλάδοι θα στερηθούν των υψηλών προδιαγραφών υπηρεσιών των εργαστηρίων των Κέντρων καθώς και της εξειδικευμένης τεχνογνωσίας του προσωπικού τους. Και ειδικά για το ΕΛΚΑ, που ήδη έχει ξεκινήσει συνεργασία τόσο με τη Γ.Γ. Καταναλωτή όσο και το ΣΔΟΕ (Δνση Προγραμματισμού Ελέγχων) για τον έλεγχο των ανταλλακτηρίων (ενεχυροδανειστηρίων) χρυσού, συμβάλλοντας τόσο στην προστασία του Έλληνα καταναλωτή όσο και στην αύξηση των εσόδων εμμέσως για το κράτος. Αν κλείσει τώρα, ποιά άλλη ελληνική υπηρεσία θα μπορεί εξειδικευμένα και υπεύθυνα να προστατέψει τους αδαείς πολίτες που εν ώρα κρίσης πουλάνε όσο - όσο τα κοσμήματά τους, παραπέμποντας σε κοινωνικά «συμπτώματα» Αργεντινής πριν από 10 χρόνια; Άραγε θα αφήσουμε όλο τον ελληνικό χρυσό να πάει σε χώρες του εξωτερικού και μάλιστα υπό συνθήκες «μαύρου» εμπορίου; Αντιλαμβάνεστε ότι ακόμη κι αν δεν είχαμε ένα τέτοιο οργανισμό, τώρα εν μέσω οικονομικής κρίσης, θα έπρεπε να τον δημιουργήσουμε και να τον θωρακίσουμε περαιτέρω!
Λαμβάνοντας υπόψη σας τα παραπάνω, αντιλαμβάνεστε ότι αν κλείσουν τα δύο Κέντρα δεν θα υπάρξει κανένα δημοσιονομικό όφελος εκτός από επικοινωνιακό και εφήμερο όφελος ως προς την Τρόικα. Βέβαια, γνωρίζουμε ότι σε συνθήκες «πολέμου», όπως αυτές που ζει σήμερα η πατρίδα μας, υπάρχουν και οι παράπλευρες απώλειες… και πολλές φορές το αυτονόητο ίσως να μην διαφαίνεται δια γυμνού οφθαλμού…
Η πρότασή, που ήδη έχει υποβληθεί ως προς το Υπουργείο Ανάπτυξης, είναι οι Οργανισμοί αυτοί να συγχωνευτούν, να βγουν από το καθεστώς των ΔΕΚΟ (βλ. σχετικό συνημ/νο), το μετοχικό κεφάλαιο του ΕΟΜΜΕΧ να μεταβιβαστεί στο Υπ. Οικονομικών (όπως προβλέπεται εξάλλου σε παρακάτω άρθρο του παρόντος προσχεδίου), το ενιαίο Κέντρο να λειτουργεί απλά ως Ανώνυμος Εταιρία ή Ινστιτούτο αλλά υπό την Εποπτεία της Γ. Γ. Βιομηχανίας ή αλλιώς της Γ. Γ. Πολιτισμού. Και η κρατική εποπτεία χρειάζεται για την ενίσχυση της αντικειμενικότητας και της αδιαβλητότητας του Κέντρου καθώς επιπλέον προτείνεται το ενιαίο αυτό Κέντρο να μπορεί να πιστοποιεί ποιοτικά (με απλή Νομοθετική ρύθμιση) α) κοσμήματα που εισάγονται από χώρες εκτός Ε.Ε. (πάγιο αίτημα των χρυσοχόων) αμφιβόλου ποιότητας αλλά και τα ανταλλακτήρια που ξεφυτρώνουν σε κάθε γειτονιά και σε κάθε πόλη πια, ως μανιτάρια προκειμένου να ελεγχθεί το φαινόμενο, β) ελληνικά κεραμικά, δίνοντας καρτελάκια ελληνικής γνησιότητας (made in Greece) στους Έλληνες κεραμιστές και φέρνοντας έσοδα για το κράτος (συνάλλαγμα – εξαγωγές) και γ) και να ελέγχει εισαγόμενα κεραμικά (προστατεύοντας τον έλληνα καταναλωτή αλλά τον έλληνα αγγειοπλάστη από τον αθέμιτο ανταγωνισμό) κυρίως χρηστικών, από χώρες εκτός Ε.Ε., με περιεκτικότητα σε τοξικά – βαρέα μέταλλα, που έχουν κατακλύσει πολυκαταστήματα τύπου Praktiker & Jambo. Για τους παραπάνω λόγους, ήδη, έχουμε υπογράψει πρωτόκολλο συνεργασίας τόσο με την Πρυτανεία του ΕΜΠ όσο και με τον ΕΛΟΤ.
Συνεκτιμώντας ότι στην κρίση χρειάζονται θυσίες αλλά και ορθή στρατηγική, ευελπιστούμε να μην αφήσετε τα «χλωρά» να καούν μαζί με τα «ξερά».
Με εκτίμηση,
Οι εργαζόμενοι στο ΕΛΚΑ
Οι εργαζόμενοι στο ΕΛΚΕΑ