Παιδιά και αποπαίδια

 

Τη στιγμή που η πλειονότητα των παιδικών σταθμών στη χώρα μας είναι υποστελεχωμένοι με αποτέλεσμα χιλιάδες γονείς να είναι υποχρεωμένοι να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να εξασφαλίσουν μια θέση για τα παιδιά τους, οι υπάλληλοι του Υπουργείου Παιδείας έχουν λύσει το... πρόβλημα τους.

Διαβάστε το λόγο:

Με 7 νηπιαγωγούς, ψυχολόγο και παιδίατρο

Με επτά νηπιαγωγούς, ψυχολόγο και παιδίατρο λειτουργεί από το Σεπτέμβριο ο παιδικός σταθμός για τα παιδιά των υπαλλήλων του Υπουργείου Παιδείας . Ο παιδικός σταθμός στεγάζεται στις εγκαταστάσεις του υπουργείου στο Μαρούσι και σίγουρα δεν τον έχουν αγγίξει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι υπόλοιποι παιδικοί σταθμοί.

Όταν σε πολλούς παιδικούς σταθμούς σε κάθε τμήμα φοιτούν μέχρι και 30 παιδιά (ο νόμος ορίζει 28 παιδιά σε κάθε τμήμα), τα παιδιά των υπαλλήλων του υπουργείου σχηματίζουν τμήματα περίπου των 15 παιδιών, έχουν παιδίατρο κάθε δεκαπενθήμερο ενώ προβλέπεται και η παρουσία ψυχολόγου.

 

 

Δωρεάν για τους υπαλλήλους του Υπουργείου

Ο παιδικός σταθμός του Υπουργείου Παιδείας λειτουργεί προς το παρόν πιλοτικά με 18 παιδιά ενώ για του χρόνου προβλέπεται αυτά να φτάσουν τα 40. Φυσικά, οι υπάλληλοι του Υπουργείου δεν είναι υποχρεωμένοι να πληρώσουν ούτε ευρώ για τη φύλαξη των παιδιών τους. Μπορούν, ωστόσο, εάν το επιθυμούν, να συμβάλλουν οικονομικά ενώ είναι υποχρεωμένοι να μεριμνούν για τη διατροφή των παιδιών τους.

Ο παιδικός σταθμός είναι δημόσιος, στεγάζεται στο ισόγειο του Υπουργείου, λειτουργεί από τις 07:30 έως τις 16:30 ενώ η διαχείριση του έχει ανατεθεί σε σύλλογο των εργαζομένων του Υπουργείου. Οι νηπιαγωγοί και το προσωπικό του σταθμού πληρώνονται από το Δημόσιο.

Και ενώ προβλέπονται θέσεις για παιδιά «απλών» πολιτών, το ρεπορτάζ έδειξε πως προτεραιότητα έχουν σαφώς τα παιδιά των υπαλλήλων. Άλλωστε αν κανείς επιχειρήσει να γράψει το παιδί του στον παιδικό σταθμό θα έρθει αντιμέτωπος με πολλά «αν», «ίσως» και επιτροπές. Και αυτό φυσικά αν μάθει ποτέ για την ύπαρξη του σταθμού.

Πολίτες δύο «ταχυτήτων»

Το σημαντικότερο βέβαια θέμα που αντιμετωπίζουν μανάδες μικρών παιδιών είναι ότι συχνά αναγκάζονται να φεύγουν από τις δουλειές τους- με ότι συνεπάγεται η απουσία τους αυτή, γκρίνια από τον εργοδότη κλπ- για να παραλάβουν τα άρρωστα παιδιά τους. Και από εκεί και πέρα τι;

Που θα μείνουν; Ένα πρόβλημα που δεν αντιμετωπίζουν οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι αφού ο παιδικός σταθμός στεγάζεται μέσα στο υπουργείο.

Για να είμαστε δίκαιοι, όμως, δεν είναι μόνο οι υπάλληλοι του Υπουργείου Παιδείας που απολαμβάνουν την πολυτέλεια του δικού τους «πριβέ» παιδικού σταθμού. Παιδικοί σταθμοί υπάρχουν και σε αρκετά άλλα δημόσια ιδρύματα, όπως για παράδειγμα στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας και στο Νοσοκομείο Γεώργιος Γεννηματάς! Μάλιστα οι πληροφορίες λένε πως γίνονται, με «αδιαφανείς» διαδικασίες, δεκτά από τα εγγόνια των εργαζομένων μέχρι και τα παιδιά στενών φίλων τους!

Οι υπόλοιποι, βέβαια, κοινοί θνητοί γονείς έχουν νοιώσει στο πετσί τους τις αδυναμίες των δημόσιων παιδικών σταθμών. Χωρίς επαρκές προσωπικό και με χιλιάδες παιδιά εκτός «λίστας» δεν είναι λίγοι αυτοί που αναγκάστηκαν να στείλουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικό παιδικό σταθμό πληρώνοντας τουλάχιστον 400 ευρώ το μήνα. Ένα έξοδο δυσβάσταχτο για τις περισσότερες οικογένειες που έχουν γονατίσει από τις μειώσεις στους μισθούς τους και τα απανωτά «χαράτσια».

Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι η λειτουργία ενός παιδικού σταθμού μέσα σε κρατικό φορέα δεν πρέπει να υφίσταται.

Αναρωτιόμαστε, ωστόσο, γιατί πρέπει πάντα οι εργαζόμενοι «ελίτ» να έχουν τα θέματα τους λυμένα την ώρα που η ζωή των περισσότερων Ελλήνων έχει γίνει «ποδήλατο»;

Της Γιώτας-Μαρίας Πανταζίδου